Polskie Forum Gupikowe

boleslaw gawel

Panda, meduza, Santa Maria, Micariff, Storzbach, marlboro, niebieska japońska trawa... i tak dalej, etc. Takich nazw można w zagranicznych forach gupikowych znaleźć sporo. Dotyczą głównie albo mutacji kolorystycznej, która gdzieś się na świecie pojawiła i tamtejsi hodowcy ją utrwalili albo wzoru barwnego, powstałego na skutek świadomego krzyżowania. Okazały się one tak atrakcyjne, że weszły do międzynarodowej akwarystyki.
Przeglądając różne fora nie natrafiłem jednak na żadną wzmiankę o Polakach, którzy coś ciekawego uzyskali, utrwalili a potem weszło do międzynarodowej akwarystyki. Może jednak przegapiłem, nie doczytałem. Czy ktoś wie może, co gupikowe środowisko zawdzięcza Polakom w zakresie uzyskania ciekawych efektów barwnych.

Pozdrawiam

BG

Paweł

Widać, że czytasz wiele różnych stronek o akwarystyce. Nazwy w zależności od kraju mogą być bardzo różne a dotyczyć takich samych ryb.
Pamiętaj, że Polska to Europa, a nas obowiązuje standard ikgh, a ile polacy wnieśli do określenia tych zasad to sobie poszukaj w necie, bo widze że jesteś biegły w tym zakresie. Polecam również przeanalizowanie wyników konkursów w Europie z ostatnich lat, zaręczam, że jest tam o nas głośno.

boleslaw gawel

No właśnie nie chodzi o konkursy, czy sprawy organizacyjne. Chodzi na przykład o "niebieski moskiewski". Opracowali, utrwalili Rosjanie. Każdy o tym wie. Niedawno uzyskana forma "see thru" (przeźroczysty). Uzyskał Kanadyjczyk (Philip Schadock). Formę kolorystyczną Marlboro uzyskał Rosjanin, magenta to chyba azjaci, etc.
A Polacy?

Pozdrawiam

BG

Paweł

A Polacy?
Robią co mogą i na co na stać.
Były czasy, zę byliśmy odizolowani od świata zachodniego, a jednak odnosilśmy sukcesy, mimo, że tam akwarystyka rozwijała się szybciej niż u nas. Problem chyba leży w nie za bardzo skonsolidowanej społeczności "guppohodowców" u nas. Mimo, że jest kilka organizacji skupiających hodowców gupika w naszym kraju, to jednak w praktyce, każdy hodowca "sobie rzepke skrobie". Chyba wg mnie to nie sprzyja odnoszeniu sukcesów.
Sam, a pewnie wielu innych hodowców moglibyśmy się pochwalić uzyskaniu wielu bardzo ciekawych form kolorystycznych, i to w wielu przypadkach utrwalonych. Ale do tego jeszcze trzeba zachować standard wg norm ikgh, co nie jest takie łatwe. Uzyskać powtarzalny kolor w pokoleniach to jedno, a zachować standard to co innego.
Zauważ, te wszystkie odmiany barwne, które podziwiasz na rozmaitych stronkach zagranicznych, oczywiście że piękne, ale jak sie one mają do obowiązujących nas standardów?
Ja wychodze z założenia: uzyskaj rybe, która będzie swoją budową jak najbardziej przypominała dany standard, niezależnie od barwy ciała, bo wg mnie, to można zmierzyć, reszta to subiektywna ocena oceniających.

andrzej konarzewski

no i tu kolega trafił w czuły punkt.jaki? brak wiedzy i chętnych do prowadzenia doświadczeń związanych z tworzeniem i uzyskiwaniem nowych odmian barwnych .nowe barwy są budowane na podstawowych barwach już uzyskanych i recesywnych .czego nam brakuje? wiedzy .systematyki, cierpliwości podczas krzyżowań .zauważ jednak pewną prawidłowość ze ,,za granicą'' uzyskiwaniem nowych odmian zajmują się głównie ludzie o wykształceniu genetycznym niestety w Polsce zajmują się tym przede wszystkim AMATORZY i ludzie związani z handlem akwarystyką którzy są zainteresowani masówką z dobrej już uzyskanej ryby.wspomniałeś o magenta to nie azjatycka ryba lecz europejska .co wcale nie oznacza ze i tam ta forma nie została uzyskana .w ostatnich latach poprzez internet szybko można uzyskać zdjęcia nowych ryb czy tylko aby te nowe formy są utrwalone?
czy tylko w pokoleniach i póżniej zanika.oczywiście nie mówię tu o autorytetach jak wspomniany przez ciebie Philip Schadock ,Gernot Kaden ,Joan Singlebuf , Olof Boberg , czy japonczyk Tsui Tsui i wielu wielu innych.Zauważyć należy ze oprócz czasem zjadliwych artykułów na temat gupika jest tylko jedno wydanie książki pt. ,,Gupik '' p. M. Łabaja. a reszta?bywa różnie