Polskie Forum Gupikowe

Paweł

Ty masz więcej takich pomysłów??
A odpowiedź na twoje pytanie znajduje sie powyżej.

andrzej konarzewski

co do skrzywien kregoslupa ryb to ma wplyw wiele warunkow zarowno zewnetrznych jak i tzw.,,wewnetrznych'' czyli wady genetyczne.z zewnetrznych przede wszystkim jest to wina hodowcy ktory moze dawac zbyt ubogi pokarm ,nagle wlewanie silnym strumieniem wody do akwarium i sami uszkadzamy ryby,inna sprawa jest tzw.lordoza wada genetyczna bedzo czesto wystepujaca w hodowlach naszych rybek, najwazniejsza jest mimo to selekcja nie ma litosci dla krzywych ryb nie nalezy takich trzymac jak najpredzej likwidowac inaczej beda nam plywac po pewnym czasie same krzywe ryby.a pozwole sobie powtorzyc pytanie Pawla
,,Ty masz więcej takich pomysłów?? ''gupikmen?.moze by wreszcie cos nalezalo poczytac o tych rybkach masz internet wiec wiadomosci jest mnostwo tylko trzeba chciec czytac

gupikmen

dziękuje za odpowiedz ;)

2esox2

1. Nie chcę zbytnio z Panem Pawłem polemizować odnośnie ściągania narybku wężem, ponieważ też udało mi się przy tej metodzie wysłać kilka rybek na tamten świat, ale różnica poziomów była około 2 m. Jeżeli robi się naczynia POŁĄCZONE Z RURĄ POWYZEJ 1,5 CM i steruje się minimalną różnicą poziomów to narybek prawie że sam przepływa przy minimalnej pomocy ciśnienia wody. Zdecydowanie popieram stare fajki szklane, ale dziś już nie bywają w sklepach.
2. Odnośnie chowu wsobnego może Pan Paweł mi wierzyć, ponieważ materiał wyjściowy pochodził z bardzo wielu źródeł i to terytorialnie bardzo odległych. Do założenia linii z wybranego miotu była wybierana tylko 1 sztuka. Te skrzywienia pojawiły mi się właśnie w F1 w liniach 1 i 6. Dlatego też mam pewność, że tu nie było chowu wsobnego. Hodowcy dużych zwierząt gospodarskich boją się chowu wsobnego i słusznie, ale w hodowli jest to cenna metoda podnosząca homozygotyczność potomstwa. W przypadku ryb możemy w znacznie mniejszym stopniu obawiać się skutków "depresji inbredowej". Przyroda jakoś to tak zorganizowała, że ryby pochodzące z jednego miotu (będąc pełnym rodzeństwem) często muszą się kojarzyć pomiędzy sobą i nie ma tragedii. Nie namawiam do takich działań we własnych zbiornikach, bo może być nieciekawie co jakiś czas mimo wszystko zalecałbym zakup "obcego" samca.
Przed kilku laty chcąc sprawdzić konsekwencje kojarzeń kaziorodczych pomiędzy pełnym rodzeństwem doszedłem do 10 pokoleń i może poza drobnym spadkiem liczebności uzyskiwanych miotów, nie widziałem innych ujemnych skutków.

andrzej konarzewski

szanowny kolego!
sadze ze odpowiedz znajdziesz w tym linku
[link widoczny dla zalogowanych]

2esox2

Panie Andrzeju, proszę sprawdzić tego linka czy jest poprawny, ponieważ ta strona otwiera się jako pusta. Będę zobowiązany za każdą podpowiedź prowadzącą do rozwiązania problemu.

andrzej konarzewski

mi sie ten link otwiera po kliknieciu na podany adres.Pawel prosze potwierdzic tak lub nie

Paweł

Zdecydowanie potwierdzam, stronka otwiera sie bez problemu.

2esox2

Dziwne mi otwiera się strona dopiero od

[link widoczny dla zalogowanych]
proszę podać te dwa brakujące kroki z ww strony, to sobie poradzę.

Paweł

[link widoczny dla zalogowanych]
Zupełnie nie wiem w czym problem, jakoś nikt wiecej nie narzeka, że mu sie link nie działa.

2esox2

OK już sobie poradziłem.
Strona bardzo ciekawa. Teoretycznie poprawna, ale należy jeszcze pamiętać, że mamy do czynienia z różną frekwencją każdego genu z pary. W tej pracy autorzy milcząco przyjęli, że Z i z występują z równą frekwencją 0,5. Obawiam się, że sprzężenie z płcią też tu ma coś do powiedzenia, przy tak wyraźnym dymorfiźmie płciowym.
Nie chcę tu tego tematu rozwijać, ale ciekawe są te przykłady podparte zmianami ubarwienia. Pytanie tylko na ile autorzy po wykazali też praktycznie. Ciągle moje obserwacje sugerują, że barwa u gupików albo jest determinowana przez allele wielokrotne, albo przez wiele alleli rozmieszczonych w wielu miejscach.
Te dwa dni rozmów z Państwem bardzo mi się przydały i chyba trochę zmodyfikuję mój program hodowlany. Zastanawiam się też nad oszacowaniem parametrów genetycznych, które mogą być przydatne w tej pracy.

Paweł

Miło mi, że jesteśmy pomocni.
Z wielką chęcią zapoznamy się z Pańskimi dokonaniami hodowlanymi, a także z wszelkimi Pana autorstwa opracowaniami naukowymi dotyczącymi zagadnień związanych z gupikami i ich bardzo ciekawą genetyką, bo jak mniemam tym właśnie się Pan zajmuje.
Tak na marginesie, to wypadało by sie nam bliżej przedstawić, mamy tu specjalny dział "akwaryści", zachęcam do napisania kilku zdań o sobie, zawsze to miło wiedzieć z kim się wymienia poglądy.
Pozdrawiam.

Ela

A ja dorzucę mały kamyczek do tych rozważan genetycznych dotyczących krzywienia kręgosłupów u gupików
Otóż zauważyłam u siebie, że na te deformacje ma też wpływ jakiś pierwotniak lub bakteria, które maluchy łapią od rodziców.
Dorosłe ryby nie wykazują żadnych zmian ani objawów chorobowych, tymczasem pozostawiony w zbiorniku z nimi narybek po jakims czasie wykazuje dużo skrzywień i innych deformacji ciała. Gdy jednak maluchy wychowuje w osobnych zbiornikach tylko pojedyncze sztuki mają jakieś wady.
I co wy na to?

2esox2

Pani Elu z takimi wnioskami byłbym ostrożny. Skrzywienie kręgosłupa jest wadą rozwojową. U młodych rzadko możemy obserwować tą deformację, ponieważ jest to na tyle poważny defekt utrudniający życie, że większość młodych szybko ginie. Przychylam się raczej do stanowiska, że skłonność (podatność) na skrzywienia jest o podłożu genetycznym, natomiast ujawnia się fenotypowo przy zadziałaniu jednego czy kilku czynników poza genetycznych - może żywienie, może szok termiczny czy stres, a może parametry fizyko-chemiczne wody. To będę starał się ustalić.
W tej chwili koci mi się około 10 par wyselekcjonowanych osobników o bardzo poważnych skrzywieniach (lordozy i skoljozy) już widzę, że trudno się zgodzić z opisem (link), do którego odesłał mnie Pan Andrzej. Z całą pewnością, nie dziedziczy to sie według mendlowskiego schematy Sea. Za kilka miesięcy jak uda mi się odchować te maludy będę mógł powiedzieć coś więcej na ten temat.

Paweł

Muszę potwierdzić obserwacje Eli. W swojej hodowli z reguły staram sie szybko oddzielać nowonarodzony narybek od rodziców i wówczas różnego rodzaju deformacje zdarzają się dość rzadko a jak juz to w znikomej ilości. Są jednak sytuacje gdy jestem zmuszony, najczęściej z braku wolnego zbiornika, pozostawić przez jakiś czas maluchy w zbiorniku razem z całym stadem rozrodczym, wówczas faktycznie deformacje oraz zwykłe infekcje bakteryjne zdarzają się o wiele częściej i dotyczą sporej liczby młodych.
Nie wiem czy jest to spodowane przez bakterie czy pierwotniaki jak sugeruje Ela, czy tez przez inny czynnik, być może przegęszczenie, wpływ inhibitorów, możliwe, że istnieje jakiś wewnętrzny naturalny mechanizm powodujący w przypadku przegęszczenia populacji taką naturalną selekcje, w naturze osobniki z wadami nie mają szans na przeżycie.